Foto: Pixabay
Isches öich o scho so gange, dass der gwüsst heit, dir wettet öpperem öppis guets säge, öppis, wo nim Chraft git ire schwierige Situation, aber es chunnt öich nüt i Sinn?
Vor fasch eme Monet hei mer i üsere Stedtlichilche für d Ukraine bättet – sit eme Jahr isch dert Chrieg! Ir letschte Zit isch d Arbeit für üs im Kollegium und im Chirchgmeindrat viil gsi, mir si iigsprunge, hei organisiert und nöii Ufgabe übernoh. Und jitz chunnt no der Blog, wo öppis gschiids und vilech tröstlechs sött z läse si, und es chunnt mer nüt i Sinn!
Moll, öppis chunnt mer gliich i Sinn: d Fründe vom Hiob ir Bible. Die si zu ihm cho, wo alles i sim Läbe isch schief gange wo cha schief ga: är het sini Familie, sis Hus, sis Iikomme verlore. – Das chunnt mir doch irgendwie bekannt vor: wievielne Lüt ir Türkei und ds Syrie geits jitz grad so, wägem Ärdbebe. Wievielne Lüt ir Ukraine geits jitz eso? Wieviel Lüt ds Ostafrika verhungere grad jitz?
D Fründe vom Hiob ir Bible hei o nid gwüsst, was säge, und si eifach mal zu ihm ghocket, e ganzi Wuche lang, und hei nüt gseit. Si eifach da gsi. – I lade öich jitz zumene Gedankeexperimänt ii: stellet nech vor, dir sitzet ir Chilche, ganz elei, dir suechet Halt und Trost – und plötzlech gspüret der: dir sit gar nid elei. Dir sit verbunde mit Christinne und Christe uf der ganze Wält, und mit dere Chraft, dere Liebi, wo mir ihre «Gott» säge.
I wünsche nech vo Härze Gottes Säge!
Christine Sieber